Benim ilkokulumda öğretmenlerin masasında kırmızı lale olurdu..
Benim ilkokulumda folklör kursu vardı, mandolin kursu vardı..
Benim ilkokulumun son sınıfında koca bir piyano vardı..
Peki benim Bostancık İlköğretim Okulu 'ndaki çocuklardan farkım neydi?
Onlardan daha mı zekiydim?
Ya da daha çok mu sevgiye ihtiyacım vardı?
Ya da onlardan daha mı değerliydim?
Hiçbiri değil tabii.. Sadece doğarken şanslı doğanlardandım o kadar..
Minecim teşekkür ediyorum.. Bana insan olmayı hatırlattığın için..
Yeni yardım projelerin varsa, lütfen haberim olsun...
Okulları için herşeyi yapan sevgili öğretmenlerimiz
Oğuzhan ZELYURT ve Mehmet AY'a selamlar ve sevgiler...
Şimdiden çok şey yaptılar...!!!
Kim bilir, belki bir gün yolumuz Bostancık Köyü'ne düşer :)
4 comments:
Timur,
Harika bir duygu gerçekten. Bende destek olduğum okullardaki öğrencilerin yerine koyuyorum kendimi. Onlara alınan her şeye çok mutlu olacaklar.
Mine ve senin gibi keşke herkes aynı duyarlılıkta olsa.
Sevgiler
Çilek,
yardım etmek Mine'nin fikriydi, ben sadece bu yardıma kendimce katkı sağladım..
ufak bir yardım da olsa, verdiği huzur çok büyük..
İkinize de teşekkür ederim.
Timur, beni çok utandırdığını biliyorsun değil mi? Şimdiye kadar birşey yazamamamda ondan. Senin ne kadar iyi bir insan olduğunu ben biliyorum. İyi ki varsın:)
evet iyi olduğumu söylerler :)
Minecim sağ olasın ve multu olasın..
Post a Comment